Pour ce cours du 4 octobre 2010, nous avons poursuivi la traduction du "Petit Prince".
Diskouezet am eus ma fenn-ober d'an tud vras ha goulennet am eus diganto daoust ma dresadenn a rae aon dezo.
Respontet o deus din :"perak un tok a rafe aon ?"
Ma dresadenn ne diskouezet ket un tok. Diskoueza a rae ur sarpant ejen o tijeriñ un olfant. Neuze em eus tresed diabarzh un sarpant ejen a ben ma c'helfe an tud vras kompren. Atav o deus ezhomm displegaduriou. Va dresadenn niverenn daou a oa :
An tud vras o deus kuzulhet a c'hanon da lesker a gostez tresadennou ar sarpanted ejen digor pe serret, hag ober kentoc'h war dro an douaroniez, an istorouriez, ar jeladenn, hag ar yezhadur. Evel-se em eus laosket, da c'hwec'h bloaz, ur micher burzhudus ul livour. Falgalonet e oan bet gant an droug verzh an tresadenn kentañ ha tresadenn eil. An tud vras ne komprenont biken ne tro o unan, ha skuizhus eo, evit ar vugale, rei atav hag atav distegadennou.
Ranket am eus eta c'hoaz ur vicher all hag em eus desket bleniañ ur c'harr-nij. Nijet am eus un tammig bihan peb lec'h er bed. Hag an douaroniezh, gwir eo, en deus servijet kalz din. Gouzout a raen anavezout en un taolagad ar Sina euz an Arizona. Un dra dalvoudus pa vezer kollet en noz.
(texte original :
J'ai montré mon chef d'oeuvre aux grandes personnes et je leur ai demandé si mon dessin leur faisait peur.
Elles m'ont répondu: "Pourquoi un chapeau ferait-il peur?"
Mon dessin ne représentait pas un chapeau. Il représentait un serpent boa qui digérait un éléphant. J'ai alors dessiné l'intérieur du serpent boa, afin que les grandes personnes puissent comprendre. Elles ont toujours besoin d'explications. Mon dessin numéro 2 était comme ça:
Les grandes personnes m'ont conseillé de laisser de côté les dessins de serpents boas ouverts ou fermés, et de m'intéresser plutôt à la géographie, à l'histoire, au calcul et à la grammaire. C'est ainsi que j'ai abandonné, à l'âge de six ans, une magnifique carrière de peinture. J'avais été découragé par l'insuccès de mon dessin numéro 1 et de mon dessin numéro 2. Les grandes personnes ne comprennent jamais rien toutes seules, et c'est fatigant, pour les enfants, de toujours leur donner des explications.
J'ai donc dû choisir un autre métier et j'ai appris à piloter des avions. J'ai volé un peu partout dans le monde. Et la géographie, c'est exact, m'a beaucoup servi. Je savais reconnaître, du premier coup d'oeil, la Chine de l'Arizona. C'est utile, si l'on est égaré pendant la nuit.)